Τ.Σ.ΕΛΙΟΤ

Οι τρεις φωνές της Ποίησης

Η πρώτη φωνή είναι του ποιητή που μιλάει στον εαυτό του -ή και σε κανέναν. Η δεύτερη, η φωνή του ποιητή που απευθύνεται σ' ένα κοινό, είτε μεγάλο είτε μικρό. Η τρίτη είναι η φωνή του ποιητή όταν προσπαθεί να δημιουργήσει ένα δραματικό χαρακτήρα που να μιλάει με στίχο∙ όταν λέει, όχι ό,τι θα 'λεγε μιλώντας ο ίδιος, αλλά μόνο ό,τι μπορεί να πει μέσα στα όρια ενός φανταστικού χαρακτήρα που απευθύνεται σ' έναν άλλο φανταστικό χαρακτήρα. Η διάκριση ανάμεσα στον ποιητή που μιλάει στον εαυτό του και στον ποιητή που μιλάει σ' άλλους ανθρώπους, δείχνει το πρόβλημα της ποιητικής επικοινωνίας∙ η διάκριση ανάμεσα στον ποιητή που απευθύνεται σ' άλλους ανθρώπους, είτε με τη δικιά του είτε με μια υποθετική φωνή, και στον ποιητή που επινοεί μια γλώσσα με την οποία οι φανταστικοί χαρακτήρες απευθύνονται ο ένας στον άλλο, φανερώνει το πρόβλημα της διαφοράς ανάμεσα στον δραματικό, ημιδραματικό, και μη δραματικό στίχο.
Τ.Σ.ΕΛΙΟΤ

Επτά δοκίμια για την ποίηση, εκδόσεις γράμματα, μετάφραση Μαρία Λαϊνά