ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ (ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΝΕΛΑΟ ΛΟΥΝΤΕΜΗ)

Ο Ναζίμ Χικμέτ γεννήθηκε σαν σήμερα, 15 Ιανουαρίου, το 1902.
Με αφορμή ένα γράμμα που έστειλε ο ποιητής στους εξόριστους της Μακρονήσου, ο Μενέλαος Λουντέμης τού γράφει από την εξορία.

"Τώρα καληνύχτα, Ναζίμ. Κι αύριο που θα φέξει.
Θα φέξει εδώ. Εκεί παντού.
Κι εγώ θα ξεντυθώ τα σίδερα,
θα 'ρθω να σε βρω.
Θα πάρω μια μέρα το βαπόρι
και θα 'ρθω στη Σταμπούλ να σ' ανταμώσω.
Και συ, θα δεις απ' το κατάστρωμα το μαντήλι μου
και θ' ανέβεις να μ' αγκαλιάσεις.
Και τότε, θα πιαστούμε αδερφικά
και θα σεργιανίσουμε
στα χώματα που γεννήθηκα.

Κι αν έχεις μάνα. Αν έχεις μάνα, αρκαντάς,
θα σκύψω να της φιλήσω το χέρι,
που 'φερε στη ζωή τον αδερφό που μου 'λειπε.
Κι αν έχεις αδερφό,
θα του ζητήσω να μου δανείσει τ' όνομά του.
Κι αν έχεις γιο,
θα βάλω στη χούφτα του το χέρι της κόρης μου.

Κι αν δεν έχεις τίποτα...
Τίποτα, αρκαντάς...
Τότε θα σου δείξω τα Τουρκάκια,
που ιδρώνουν στο μουράγιο
μ' έναν ίδρο συγγενικό.
Τις μητέρες που ανεβαίνουν λυπημένες τον ανήφορο.
Τα παιδάκια που ξυλιάζουν έξω απ' τις βιτρίνες.
Θα σου δείξω τις χιλιάδες μητέρες, αδελφούς -
κι αδελφές μας.

Και θα δώσουμε μαζί τον όρκο της Οργής:
Πως δεν θα γελάσουμε ποτές, αν δεν γελάσουνε μαζί μας.
Πως δεν θα τραγουδήσουμε ποτές, αν δεν τελειώσουνε
τα πικρά δάκρυα του κόσμου.

Μα τώρα, συχώρα με, αρκαντάς. Σιμώνει ο σκοπός.
Και το κερί μου πέθανε στην πέτρα του. Ψηλά η Ζωή!
Σε χαιρετώ με την ιαχή της Μακρόνησος.

Ο αδελφός σου
Μενέλαος Λουντέμης."

Απόσπασμα από το ποίημα "Γράμμα στον άρρωστο ποιητή"
Πηγή: Μενέλαος Λουντέμης, Τα ποιητικά του, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.