ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ

"Το απόγευμα της 30ης Ιανουαρίου του 1948 ο Γκάντι, ενώ βρισκόταν στον δρόμο για τον τόπο της βραδινής προσευχής του στο Δελχί παρέα με δυο ανιψιές του, πυροβολήθηκε από τον Ναθουράμ Γκότσε, έναν νεαρό φανατικό ινδουιστή.
Ο Μαχάτμα Γκάντι, ο άνθρωπος που σεβόταν ολόκληρη η Ινδία, είχε πέσει νεκρός.
Μετά την ανεξαρτησία, η πρόσφατα εγκατεστημένη κυβέρνηση κήδευσε τον Καράμτσαντ Γκάντι με ευλάβεια και τιμές. Η σωρός του κάηκε, ενώ όλη η Ινδία έκλαιγε.
Άραγε θυμούνται τι είχε βαθιά μες στην καρδιά του ο Γκάντι; Είναι αλήθεια ότι για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την ισότητα και την ανεξαρτησία υπέφερε πολλά δεινά και φυλακίσεις. Αλλά δεν άφησε όλα αυτά να τον αποθαρρύνουν. Βαθιά στην καρδιά του ήξερε ότι η νέα Ινδία δεν θα ήταν απλώς ένα ανεξάρτητο κράτος. Η μεγάλη του ελπίδα ήταν οι Ινδοί να είναι υγιείς, οργανωμένοι, αξιοπρεπείς και να έχουν την καρδιά τους γεμάτη από αγάπη. Διακαής πόθος του ήταν να γίνει η Ινδία ένα αρμονικό κράτος χωρίς κοινωνικές τάξεις και έχθρες. Η πραγματικότητα όμως εμπόδισε την Ινδία να πετύχει αυτόν τον στόχο.
Αν και ο Γκάντι πραγματοποίησε μεγάλο έργο για την Ινδία, οι συμπατριώτες του τον απογοήτευσαν. Τελικά δεν ακολούθησαν τους στόχους του για επικράτηση της αντίστασης χωρίς την άσκηση βίας. Παρ' όλα αυτά, η επιρροή του Γκάντι είναι φανερή σ' ολόκληρο τον κόσμο και κανείς δεν έχει ξεχάσει το γεμάτο αγάπη χαμόγελό του..."

Liang Lin, Γκάντι, απόδοση Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εκδόσεις Πατάκη.