ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ

21 Ιανουαρίου, το 1984, ο Γιάννης Σκαρίμπας έφυγε από τη ζωή...

"Oυλαλούμ

Tο ποίημα περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή του Γιάννη Σκαρίμπα Εαυτούληδες (1950). O τίτλος του ποιήματος φαίνεται να παραπέμπει στο ομώνυμο ποίημα του Edgar Alan Poe («Ulalume», 1847)· στον σημερινό αναγνώστη ο τίτλος ίσως θυμίζει και τη γνωστή λέξη «αλαλούμ», που αποδίδει μια κατάσταση γενικευμένης σύγχυσης.

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κυρά
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θά 'ρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα.

Θά 'ρθει, αφού φλετράει* μου η ψυχή,
αφού σπαρά* το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα και βροχή
και νιο φεγγάρι...

Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ*,
στολνώ* την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

...Πως να, θα μείνει ο κόσμος με το «μπα»
που μ' έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει
καπνός και -τάχας- σύγνεφα θαμπά
προς τη σελήνη . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ,
κίνησα να σε βρω στο δρόμο -οϊμένα-
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ μ' αγάπησες, Κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματά μου!
Πάταγα 'γώ -στραβός- μες στα νερά;
κι εσύ κοντά μου...

Λ. Πολίτη, Ποιητική Aνθολογία, τόμ. 7, Δωδώνη

*φλετράει: πάλλεται, φτερουγίζει
*σπαρά: σπαρταρά
*συγυρνώ: φτιάχνω
*στολνώ: στολίζω"

Πηγή: Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ' Γυμνασίου, βιβλίο μαθητή.