ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ

«...Όπως προχωρώ στο δρόμο, βλέπω περιβόλια, ποταμάκια και πεταλούδες που μου γνέφουν και μου λένε: Για περίμενε ένα λεπτό, έχω κάτι σημαντικό να σου πω!
Τα κολεόπτερα που παίζουν στον άνεμο είναι μεταμορφωμένες πριγκίπισσες. Οι λιβελούλες που πετούν πάνω από τα λιβάδια είναι πολεμιστές. Τα έλατα δε θέλουν να γίνουν χριστουγεννιάτικα δέντρα και πονάνε από το υπερβολικό φορτίο της διακόσμησης. Ακόμη και οι βελόνες του ραψίματος μπορεί να ξεσηκωθούν και να διαμαρτυρηθούν για την υπεροψία των πέντε δαχτύλων του ανθρώπινου χεριού, που τους στερούν την ελευθερία να κινούνται όπως θέλουν...»
...
«Ο Άντερσεν ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας του, ξεπέρασε το χώρο και το χρόνο. Οι ιστορίες του αγαπήθηκαν εξίσου από μικρούς και μεγάλους, Βοήθησαν όσους τις διάβασαν να φορέσουν τα φτερά της φαντασίας και να πετάξουν στη χώρα της καλοσύνης και της αλήθειας, αναζητώντας την ομορφιά της ζωής. Στο μυαλό των παιδιών των επόμενων γενεών ο Άντερσεν είναι ένας πνευματικός καθοδηγητής. Με τις ιστορίες του λέει στα παιδιά ότι η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παραμύθι: Αν έχεις ένα όνειρο, μπορείς να γράψεις για τον εαυτό σου μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία».
Li-Jung-Kirill Chelushkin, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν 1805-1875, εκδόσεις Πατάκη, απόδοση Βαγγέλης Ηλιόπουλος.