ΑΛΚΗ ΖΕΗ

ΛΥ-ΠΟ, ΛΥ-ΠΟ

Αντίο, πολυαγαπημένη...

"...Αν είχα γεννηθεί συγγραφέας θα 'γραφα μια πολύ χαρούμενη ιστορία. Θα 'γραφα για τον Νίκο και το καπλάνι. Όχι, όμως, για τον Νίκο που κρυβότανε στον Μύλο με το Μισό Φτερό και στο καμαράκι με τα άδεια κλουβιά. Ούτε για το καπλάνι, που κειτόταν πληγωμένο στη μεγάλη σάλα. Θα 'γραφα πως γύρισε ο Νίκος καβάλα στο καπλάνι, που 'χε τώρα και τα δυο μάτια γαλάζια. Μπορεί κιόλας να γύριζαν πετώντας, να 'χει ανακαλυφτεί πώς να πετάνε οι άνθρωποι και τα καπλάνια. Θα 'ρχοταν πρώτα σε μας, στο Λαμαγάρι. Ύστερα θα πετούσαν σ' όλες τις χώρες κι όπου πήγαιναν θα 'καναν όλα τα παιδιά του κόσμου ΕΥ-ΠΟ, ΕΥ-ΠΟ!..."

ΑΛΚΗ ΖΕΗ, Το καπλάνι της βιτρίνας, εκδόσεις Μεταίχμιο